Opgroeiend in een tijd en een gezin waarin het kleinste bezit een luxe is, leert Riet thuis al op jonge leeftijd de kracht van naald en draad. Kleding die kapot gaat kun je repareren en kleding die te duur is kun je zelf fabriceren. Op haar veertiende gaat Riet twee jaar naar de naaischool. Vervolgens werkt ze tien jaar lang als hoedenmodiste bij Maison Van den Berg in de Utrechtse Bakkerstraat. Tot aan haar huwelijk met Ton in 1962 komt ze daar in aanraking met allerlei stoffen en technieken die haar ook later goed van pas zullen komen. Haar trouwjurk naait Riet zelf op een in 1960 gekochte Singer naaimachine.
Al snel na het huwelijk worden er achter elkaar drie kinderen geboren en is het vinden van tijd voor hobby’s vaak lastig. Maar het lukt! In het begin maakt Riet voornamelijk kinderkleren, maar vanaf de jaren zeventig worden dat steeds vaker kunstwerken. Terwijl boven de naaimachine driftig ratelt, koken beneden de piepers regelmatig over, of loopt er iets anders in de soep. De gestolen knutseluurtjes van Riet leiden echter nooit tot grote problemen. Tussen de gezinsleden heerst de ongeschreven regel dat je elkaar op creatief gebied vooral veel ruimte moet geven.
Inmiddels zijn er heel wat gemeentehuizen, kerken, kantoren en woningen opgesierd met een creatie van Riet. Terwijl je door deze website met foto’s gaat, kun je je afvragen waar Riet de geestdrift vandaan haalt om zo veel van haar ideeën om te zetten in tastbaarheden. Misschien ligt het antwoord op die vraag in het feit dat ieder werk voor Riet een verhaal heeft. Het is niet voor niets dat ze nog regelmatig op bezoek gaat bij sommige van haar geesteskinderen. Gewoon om even te kijken of het goed met ze gaat en of ze goed worden behandeld.
Riet van der Wens - Textielkunstenares 